ANKARA – Çankaya Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nde Araştırma Vazifelisi olan Ceren Damar Şenel’i katleden öğrencisi Hasan İsmail Hikmet’in avukatı Vahit Bıçak hakkında, yargılama boyunca yaptığı açıklamalar ve toplumsal medya paylaşımları münasebet gösterilerek “Kişinin hatırasına hakaret” ve “hakaret” suçlamasıyla açılan davanın üçüncü duruşması Sıhhiye’deki Ankara Adliyesi’nde görüldü.
Ankara 35’inci Ağır Ceza Mahkemesi’nde 10 yıla kadar mahpus cezası istemiyle yargılanan Avukat Vahit Bıçak, birinci iki duruşmaya katılmamış, hakkında zorla getirilme kararı verilmişti. Avukat Bıçak üçüncü duruşmaya avukat cübbesiyle katıldı.
Mahkeme heyeti avukat kısmına oturan Bıçak’ı sanık kısmına oturması için uyardı.“Sanık cübbesini çıkartmalı”, “Mesleğimizi temsil ediyor bu cübbe” itirazlarına karşılık sanık Bıçak, “Ben avukatlık mesleğini icra ettiğim için buradayım. Ne giyeceğime ben karar veriyorum. Ceketimi de çıkarayım mı?” dedi. Yapılan itirazlar üzerine Bıçak cübbesini çıkardı.
‘BEN PROFESYONEL AVUKATIM’
Vahit Bıçak birinci kere katıldığı üçüncü duruşmada söz verdi. Bıçak, “İddianame yerine geçen belge Sincan Batı Adliyesi’nin kovuşturma kararı. Bu karardaki suçlamayı anlayamadım. Dolayısıyla bu mahkemenin yargılamanın konusu iddianameyle sınırlı. Sincan Batı Mahkemesi’ne hitaben yazılmış bir iddianame var ama suçun işlendiği yer Ankara olduğu için iddianame yetkili bir yerde hazırlanmamış. Dosyada hukuken geçerli iddianame göremedim” diye konuştu.
Vahit Bıçak’ın Ceren Damar’ın vefatına dair cinayet davasında Damar’ı amaç alarak sarf ettiği kelamları mahkeme lideri tarafından duruşmada okundu. “Okuduğunuzda ne hakaret olabilecek bir kelime ne de bir cümle mevcut değildir” diyen sanık Bıçak şöyle devam etti:
“Ben profesyonel bir avukatım. Taraflardan kim evvel gelirse, kültür anlayışım uyuşursa avukatlık mutabakatı yaparım. Müdahilin tez ettiği üzere olayın oluşuna dair şöyle söyle bu türlü söyle demem. Bu davada da birebiri olmuştur. Olay sanık tarafından anlatılmıştır. Ben cinayeti işleyeni ve maktulü tanımam. Savcılık basamağında sanığın annesi beni bularak ikna etmiştir. Çocuk da alelade bir çocuk değil. Hukuk fakültesi dördüncü sınıf öğrencisi. Savcılıktaki birinci tabirine katıldım avukatlığını üstlendim. Ben 2002’de takoz üzere tabir özgürlüğü diye kitap yazdım. Söz özgürlüğü kahvede sokakta yok da avukat duruşma salonunda da mı kullanamayacak? Bu telaş içerisinde kendimizi nasıl söz edebiliriz? Bu cinayeti ben işlemişim üzere kamuoyuna lanse ettiler.”
